гӯша

[گوشه]

1. кунҷ, зовия; канор, канора, нӯги ҷое ё чизе: гӯшаи биёбон, гӯшаи хона, гӯшаи холӣ; гӯшаи чашм а) кунҷ ё қирраи чашм; б) киноя аз нигоҳи номаълумона; гӯшаву канор ҳама тараф, ҳама ҷо; ҷоҳои дуру наздик

2. ҷои хилват, ҷои аз назари мардум дур; гӯша гирифтан гӯшанишин шудан, хилват гузидан, худро ба канор гирифтан

3. гӯшпӯшонаки телпак, гӯшак

◊ гӯшаи саломат ҷои аз бало дури осуда, ҷои амн; ба гӯшаи нокомӣ афтодан бекасу танҳо дар яъсу навмедӣ ва маҳрумият зиндагӣ кардан